जनकपुर  ।

केही विश्वचर्चित खेलाडीहरूका साथ विश्वमाझ आफूलाई फुटबलका लागि ‘पागल’ राष्ट्रको रूपमा उभ्याएको अर्जेन्टिना पछिल्लो समय लगातार आर्थिक मन्दी भइरहेको देशका रूपमा पनि चिनिन थालेको छ ।

तर, आर्थिक मन्दीका बाबजुद कतारमा ३६ वर्षपछि विश्वकपको उपाधि जित्ने संघारमा रहेको आफ्नो टिमलाई समर्थनका लागि अर्जेन्टिनी समर्थकको त्याग साच्चै प्रसंशनीय छ ।

कतारको दोहामा अर्जेन्टिनी समर्थकको ‘मुचाचोस’ (अनौपचारिक राष्ट्रिय गान) गायनको उत्साह बढ्दो छ ।

रंगशालाको कोलाहलपूर्ण वातावरणमा लियोनल मेसी र आफ्नो टिमको जितमा भावुक साथ दिने अर्जेन्टिनी समर्थक अब एक खेलको नतिजाका लागि व्यग्र प्रतिक्षामा छन् ।

अर्जेन्टिनाले आइतबार कतारमा जारी विश्वकपको फाइनल खेलमा उपाधिका लागि साविक विजेता फ्रान्सविरुद्ध खेल्दै छ ।

विश्वकपका लागि स्थानीय र पर्यटकहरू जम्मा हुने राजधानी दोहाको साउक वाकिफ बजारको एक कुनामा एक युवा महिला अर्जेन्टिनाको आकाशे निलो र सेतो जर्सी लगाएर बल ‘जगलिङ’ गरिरहेकी देखिन्छ ।

उनको छेउमा अङ्ग्रेजी र अरबिक भाषामा हातले लेखिएको ब्यानर झुन्डिएको छ । जहाँ फाइनल खेलको टिकटका लागि आग्रह गरिएको छ ।

“फुटबल मेरालागि सबै कुरा हो,” २४ वर्षीय बेलेन गोडोयले भनिन्, “मैले मेरो परिवारलाई छोडे । भएको सबै वचत पनि खर्च गरेँ । म ब्युनर्स आयर्स फर्किनेछु । तर कसरी भाडा तिर्छु भन्नेबारे मलाई केही थाहा छैन । तर, पनि म अहिले बाँचिरहेको पल कसैले मबाट खोसेर लैजान सक्दैन ।”

पछिल्लो एक महिनायता कतारमा रहेकी गोडोयले पुनः बिक्रीका लागि राखिएका टिकट किनेर अर्जेन्टिनाको प्रायः सबै खेल रंगशालामा नै पुगेर हेरेकी छन् ।

यसैको छेउमै क्रिस्टियन मेकिनेली लियोनल मेसी र अर्का महान् खेलाडी डियागो म्याराडोना विश्वकपको उपाधि चुमेको तस्बिर अंकित अर्जेन्टिनाको झन्डासहित हिँडिरहेका थिए ।

सन् १९८६ मा अर्जेन्टिनाले विश्वकपको उपाधि जित्दा म्याराडोनाले टिमको नेतृत्व सम्हालेका थिए । विश्वकपको यो उपाधिसँगै अर्जेन्टिनाको महान खेलाडी बनेका म्याराडोनाको सन् २०२० मा मृत्यु भएको थियो ।

“विश्वकपका लागि मैले एउटा टोयोटा ट्रक बेचे,” ३४ वर्षीय मेकिनेलीले भने, “त्यही अहिले म यहाँ खर्च गरिरहेको छु । र, फाइनलका लागि टिकट खरिद गर्न मसँग पर्याप्त रकम छ । हामी अर्जेन्टिनीहरू फुटबलमा पूरा पागल छौँ । र, टिमको समर्थनका लागि हामी कुनैपनि प्रकारको पागलपन गर्न तयार छौँ । यसमा कुनै व्याख्या र कारण छैन ।”

विश्वकपका लागि कति अर्जेन्टिनी समर्थकले कतारको यात्रा गरे भन्नेबारे कुनै आधिकारिक तथ्यांक छैन । यसमा पनि अर्जेन्टिनाबाट मात्र आएका समर्थक छैनन् । युरोप र अमेरिकामा बसोबास गर्ने धेरै समर्थक कतारमा अर्जेन्टिनाको समर्थनका लागि आएका छन् ।

तर, सँधै रंगशालामा उपस्थित बहुमत समर्थकको साथ, हौसला, कोलाहल र ठूला–ठूला ड्रमको आवाजले कठिन अवस्थामा सहयोग गर्दैन । आफ्नो टोली वा खेलाडीका लागि मैदानमा समर्थकको चर्को साथका बाबजुद धेरै टिमले जित निकाल्न सक्दैनन् । अर्जेन्टिनाको पहिलो खेलमा पनि त्यही भयो । मैदानमा समर्थकको बेपरवाह माया पाएपनि अर्जेन्टिनाले साउदी अरेबियासँग २–१ को हार बेहो‍र्‍यो ।

“जब हामीले साउदी अरेबियासँग हार बेहोर्‍यौँ, त्यतिबेला हामीले देख्यौँ समर्थकले हाम्रो साथ छोडेका थिएनन् । त्यसबेला हामीलाई समर्थकको कति गहिरो साथ छ भन्ने महसुस भयो । र, त्यो कुनै खेलभन्दा ठूलो कुरा हो,” अर्जेन्टिनाका प्रशिक्षक लियोनल स्कालोनीले भने, “हामी सबैको साझा कल्याण चाहन्छौँ । हामी सबै आकाशे निलो र सेतो रंगको समर्थक हौँ । र, यसलाई गर्व गर्न लायक बनाउँछौँ ।”

अर्जेन्टिनी समर्थक युलियन स्यान्ट्यान्डरले लुसैल रंगशालामा एक टिमको जर्सी लगाएर अर्जेन्टिना र साउदीबीचको खेल हेरेका थिए । उनका साथीहरूले स्यान्ट्यान्डरले टिमको भाग्य फिर्ता ल्याएको बताउँछन् ।

“म स्पेन र कोस्टारिकाबीचको खेल पनि हेर्न गएको थिएँ । मेरो परिवार स्पेनिस भएकाले मैले स्पेनको जर्सी लगाएको थिएँ । जसमा स्पेनले ७–० को जित निकालेको थियो । एक साथीले मलाई स्पेन छोडेर अर्जेन्टिनाको समर्थन गर्न भन्यो ।”

यसपछि उनले स्पेनको रातो जर्सी लगाएपनि मेसी र अर्जेन्टिनाको समर्थन गर्न थाले । पहिलो खेलको हारपछि स्यान्ट्यान्डरका बाबु पनि मेक्सिकोविरुद्धको महत्त्वपूर्ण खेलमा सन् २०१४ मा अर्जेन्टिनी गोलकिपरले लगाएको जर्सीसहित रंगशालामा उपस्थित भए ।

“म निराश थिएँ । हामीले आफ्नो जुनुन (फुटबल) का लागि आफ्नो जागिर, अध्ययन र जीवनका धेरै कुराहरूमा त्याग गरेका थियौँ, तर पनि पहिलो हारपछि हामी घर फर्किने अवस्थामा पुग्यौँ । यद्यपि, अहिले अवस्था परिवर्तन भएको छ,” ओस्भाल्डो स्यान्ट्यान्डरले भने, “र, अब उपाधिका लागि हाम्रो टिमले कस्तो प्रदर्शन गर्छ भनेर हेर्नका लागि केही समयमात्र पर छौँ ।”

विश्वकपको फाइनल पुगेपछि बढ्दो मुद्रास्फीति दर र गरिबीमा धकेलिरहेको अर्जेन्टिनाले केही राहत पाएको छ ।

“हवाइजहाज र रंगशालाको टिकट निकै महँगो छ । हामीले यहाँ आइपुग्न निकै संघर्ष गरेका छौँ,” अर्जेन्टिनी समर्थक भिभियन रोड्रिगेजले भने, “अर्जेन्टिना अहिले राजनीतिक र आर्थिक रूपमा निकै कठिन अवस्थामा छ । सबैकुरा पहिलेभन्दा १० गुणा धेरै महँगो भएको छ ।”

५३ वर्षीय रोड्रिगेज र उनका छोरा २० वर्षीय लौटारो लोङ्गी फाइनलको टिकट मूल्य कम गर्नुपर्ने मागसहित दोहामा भएको प्रदर्शनमा सहभागी भएका थिए ।

“फाइनलका लागि उनीहरू नयाँ कार आउने रकम मागिरहेका छन्,” रोड्रिगेजले भने । उनी यही महँगो टिकट मूल्यका कारण मेसीले उपाधि उचालेको हेर्न नपाउने हो कि भन्ने पिरमा देखिन्थे ।

दोहामा रहेका सबै अर्जेन्टिनी समर्थकहरूमा टिमको सदस्यजस्तै आफूहरू पनि मैदानमा उपस्थित रहनुपर्ने गहिरो मानसिकता छ ।

“मृत्युका लागि यो (फाइनल हेरेपछि) सबैभन्दा राम्रो बाटो हुन सक्छ । यद्यपि, म मर्न भने चाहँदैन,” ओस्भाल्डो स्यान्ट्यान्डरले भने, “एक समर्थककको रूपमा मैले गर्नुपर्ने सबैकुरा गरिसकेँ । मैले यात्रा गरेँ, आफ्ना माया गर्नेहरूलाई पछाडि नै छोडेँ, धेरै रकम खर्च गरेँ र टिकटका लागि झगडा पनि गरेँ । र, हामी यहाँ यसैका लागि आएका हौँ ।”